In de vorige blog post schreef ik over onze plannen om die avond terug naar Frankrijk te kunnen trekken na een onderbreking van drie maanden. Maar bij plannen is het gebleven. Tijdens het inpakken begon Kobe te hoesten en al snel ging dat over in een typische valse kroep blafhoest. Hij heeft dat al dikwijls gehad, dus we herkennen dat ondertussen. Al snel werd dan duidelijk dat onze trip naar Frankrijk dat weekend nog niet ging doorgaan. We hebben dus nog een week langer geduld moeten oefenen voordat we naar de Ardennen vertrokken, maar toen we er weer waren was het puur genieten. We hebben een groot gedeelte van het weekend in de tuin doorgebracht, want daar was er uiteraard wel wat achterstallig onderhoud. Het gras was door de buren één van de vorige weken al eens gemaaid, dus dat konden we nu gewoon met de grasmachine nog eens doen. Ook de haag hebben ze onder handen genomen. Met zo’n buren voel je wel ineens deel van de lokale gemeenschap. We moesten alleen nog een aantal doorgangen terug vrij maken, zodat we overal weer door konden.
We hadden van thuis ook nog een aantal planten meegebracht die we via de plantenverkoop van Natuurpunt Antwerpen gekocht hadden. Ondertussen hadden die planten al verschillende weken in onze tuin in Antwerpen doorgebracht, en nu konden we ze eindelijk hun definitieve plaatsje geven. Daarvoor moesten we eerst nog wel een paar plantperkjes terug vrij maken, want die waren ondertussen compleet overwoekerd. Maar nu zijn we heel tevreden over het resultaat.
Terug zijn in de Ardennen was ook weer genieten van de vele vogels in de tuin. Momenteel doen heel wat vogels zich tegoed aan de verschillende bessenstruiken in de tuin. Vooral de zwarte roodstaarten zijn opvallend aanwezig. Omdat er geregeld jonge vogels van deze soort te zien zijn, vermoed ik dat er vlakbij een nest moet geweest zijn. Ik heb ook de indruk dat ze af en toe op onze zolder zitten. Geen idee of ze daar gebroed kunnen hebben, want daarvoor kennen we te weinig van deze soort.
Hopelijk kunnen we vanaf nu blijven gaan.